3 Ocak 2017 Salı

Off Ece!

Benim Ece ile yaşadığım bazı sorunlar var. Ece yıl itibariyle 9 yaşında ama ay itibariyle kasım sonunda girecek 9 yaşına. Yani 8 yaşında desek daha doğru olur. Ece benim yüzümden biraz agresif bir çocuk. Kendisiyle sürekli tartışırız. Ergenliğini düşünemiyorum bile. 

Geçen sene Hülya ablamız vardı. Ela doğduktan sonra tanıştığımız ve geçen yaz okul tatiliyle yollarımızı ayırdığımız. Yollarımızı ayırmamızın sebebi maddi olmakla birlikte, Ece'nin de yıldızının çok fazla barışmamasıydı. Hem yazın anneanne dedeyle vakit geçirmek onlara daha iyi gelecekti. 

Velhasılı kelam, eşimin işleri okul açılmadan tekrar başlayacak biz de Ece'yi etüde Ela'yı da kreşe yollarız diye plan yapmıştık. Biz plan yaptık ama kader bize güldü. Ha ha ha. Çünkü eşimin işleri yıl bitti hala başlamadı. Eski bakıcımızla tekrar görüşmeyi düşündük ama iyiden iyiye artık madden sıkışmıştık. Ve ne yaptık kredi çektik. Tekrar bakıcı seçeneğini değerlendireceğimizi duyan kardeşim de şöyle bir teklifle geldi: 
"Abla çocuklara Nida(eşi) baksın mı?" Hem Alin ile arkadaş olurlar hem de senin kafan rahat eder. Bir ara böyle bir teklifte bulunmayı ben düşünmüştüm. Hatta bunu blogda da paylaşmıştım. Şimdi teklif kardeşimden gelince reddedemedim. Evet Alin ile Ela arkadaşlık ederlerdi de ya Ece? 



Ece'nin şikayetler bitmek bilmiyor. Hülya ablası ile barışmayan yıldızı yengesiyle de barışmadı bir türlü. Kızım da öyle uyumlu, herkesle mükemmel geçinen bir çocuk değil tamam ama, evdeki diğer iki sıpa kızımı daha da çekilmez hale getirdi. Herşeyini talan ediyorlar. Özel alan, özel eşya denen şeyler kalmadı. Ve sanırım bunları içine atmaktan, yaşadığı stresten ürtikeri tekrar nüksetti. 

Evet yengesi daha çok gezdiriyor, çocuklara bişeyler alırken Ece'yi de düşünüyor ama bunlar Ece'ye yetmiyor. Trambolini kardeşi yırttı, melodikası artık onun değil, kitaplarından bazıları zarar gördü. Bunlar aklıma gelenler. Yeni yıl ağacı sadece iki günlüğüne kurup kaldırıldı desem. Sırf haftabaşında kuzeni gelip bozmasın diye :(

Geçen komşumuz da olan sınıf arkadaşı, bize geldiğinde pandufunu Ece'ye sormadan kullandığı için arkadaşından soğudu. Yani anlayacağınız Ece'nin malı kıymetli. Eşyasını paylaşmayı sevmiyor. Sürekli herşey onun olsun istiyor. Ufaklıklara verdiğim boyalar yeniyse kendisindeki eskilerden birkaçını onlara veriyor, yenilerini çantasına koyup okula götürüyor. Oyun hamurları küçüklere alınmışsa bile ilk önce kendi açıp şekillerini bozmak istiyor. Evet 8 yaşında, evet o da bir çocuk ama bu kadar bencil olması doğru mu? Ece 4 yıl kreşe gitti. Onun dışında evde de faaliyet yaptığımız için bir sürü malzemesi var. Bir doygunluğa ulaşmıştır diye düşünüyordum yanılmışım. Kardeşinin doğumgününde bile kıskanmasın diye halaları ona da hediye almışlardı. 

Kendisiyle sürekli konuşuyoruz. Yengesi ve kuzeniyle iyi geçinmesini, bunun geçici bir dönem olduğunu, biraz sabretmesini anlatıyoruz. Bütün düzeni allak bullak oldu ama sonuçta yengesi ve kuzenine nefret beslemesi beni çok üzüyor. Nida da Ece den şikayet ediyor, Ece de yengesinden. Arada kalmaktan, sürekli idare etmekten yoruldum. Mutsuzum. Ve bu durum zaten sinirli olan beni daha itici bir hale sokuyor.

Yani herşeyi idare eden, çocukların görmeyince özlemekten çatlayacağı, gitmesin diye ağlayacağı, adını duyduklarında gözlerinin içinin parlayacağı biri çıkmayacak mı karşıma? Bu yaşa kadar büyüdüler ama nasıl büyüdüler?

Hergün akşam kendime telkinlerde bulunuyorum; sakin, sabır, geçecek.. Ama korkarım yakında ben de antidepresanlara başlayacağım.

Sevgiyle kalın.


24 yorum:

  1. Zor dönemler... Gerçekten sabır ve sakinlik isteyen bir dönem bu. Ama bugünleri en kısa zamanda atlacağınızdan eminim, huzurlu ve mutlu günler dilerim, efendim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu günler ergenliğin arefesi değildir umarım. Zaten sabırsız biriyim, direkt huni ile gezerim.
      Bilmukabele efenim.

      Sil
  2. Metehan sanırım altı yaşındaydı, kardeşinden dolayı çok mutsuzdu. Cuma akşamları ona özgür gece yapmaya karar verdim. Nerden geldi aklıma bilmiyorum. Anasınıfına gidiyordu,her akşam sekiz gibi yatardı, cumaları istediği kadar oturma izni verdik, kardeşi yattıktan sonra özgürce geçirdiği o saatler gerçekten çok işimize yaramıştı. Belki sadece ona özel böyle bir uygulama yaparsanız sizin de işinize yarayabilir diye düşündüm. Sizi paylaşmadan birlikte olabileceği,üstelik de geç yatma keyfini yaşayacağı bir gece.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Handan dediğin çok doğru. Artık ona ayırdığım vakit çok az. Ama o kıskanacak diye kardeşiyle de ilgilenemiyorum zaten. Evde bekleyen işler cabası. Bazen kafayı yiyecek gibi oluyorum. Yani istiyorum baş başa vakit geçirmeyi ama yapamıyorum. Sanırım daha çok zorlamalıyım kendimi.

      Sil
  3. Sakin olun.Dikkat çekmek istiyor gibi anladım.Çocuk neden memnuniyetsiz onu bulmaya gayret edin ve sevgiyle yaklaşın derim :) Belki bakıcıdan belki kardeşinin bir davranışından yada sizlerin yaklaşımızdan vs vs.Bir şeylerden rahatsız gibi geldi bana.Kolaylıklar diliyorum...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hocam genel olarak memnuniyetsiz. Yani ilginin sürekli onun üzerinde olması imkansız. Biz onun büyüdüğünü sandık galiba. Kardeşiyle arasında 6 yaş var ama çoğu zaman ondan daha çok yoruyor bizi. Sabır lazım bana. Bir yerlerden kendime enjekte etmeliyim. Teşekkürler hocam.

      Sil
    2. Kardeşini kıskanıyor olabilir.Bir de o bakış açısıyla bakıp denge kurmaya çalışsanız...

      Sil
    3. Kıskandığını tahmin ediyoruz zaten. Denge kurmaktan dengemi kaybettim vallahi.

      Sil
  4. Merhabalar , çocuk büyütmek zor zanaat , çalışan anne olunca daha da zorlaşıyor tabbi ki . Ama inanın bunlar tatlı sorunlar. Hepsi aşılacak.
    Özdemir Asaf'ın sözüne takıldım , güzel ama sanki biraz umutsuzluk taşıyor.
    Daha önce dönüş yapamamıştım , izleyici panelinden size ulaşılamıyor . Yorumdan ulaştım , izleme hata veriyor. Bloğu incelemek için tekrar döneceğim , sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet zor ve ben de çok zorlanıyorum. Onları kötü yetiştirmekten korkuyorum. Yaptığım hataların onlarda kötü davranışlara yol açmasından korkuyorum.
      Şiiri umutsuzluk olarak değil de, dua olarak paylaşmıştım.
      Blog konusunda inanın hiç bilgi sahibi değilim. Ne yapmam gerektiğini söylerseniz size yardımcı olabilirim. Çok teşekkür ederim bilgi verdiğiniz için.
      Sevgiyle kalın.

      Sil
  5. Nilhancım dönem bence. Arada böyle mutsuzluk atakları oluyor bizde de. Sabır sabır çok üzerinde gitme. Olumlu yaklaş. Emin ol geçecek. Ben de üzüldüm bu çocuk niye böyle mutsuz hep böyle mi geidecek diye. Doktor falan düşünmüştüm ama sonra zamanla geçti şöyle 3 hafta falan sürmüştü. Bence dönem yani. Antidepresanlar hep aklımda benim de :))) du bakalım daha zamanı gelmedi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Nihan, üç değil onüç hafta oldu. Bencil demek istemiyorum kızım için. Şımarık demek istemiyorum. 8 yaşında bir çocuk ama ona gösterdiğim ilginin çeyreğini kardeşine göstermedim. Belki bu kadar ilgiden sonra boşluğa düştü bilemiyorum. İnan sırf onların iyiliği için belki hap alıp kendime kötülük edeceğim. Şu anda benimki de düşünce aşamasında.
      Teşekkürler canım.

      Sil
  6. Gel ben sana kendimi anlatıyım biraz da sakinleş :)
    Kardeşimle aramızda 7 yaş fark var, ben istemişim kardeş kardeş diye...
    İlk önceleri güzeldi hatırlıyorum sevincimi... Bir gün annem kardeşimin tepesinde yakalamış beni ahahaaaa :)) Gözlerini oyacak gibiydin der hala...
    İkisi de çalışıyordu, bana kalan zaman azalmıştı...
    Sonradan babam girdi devreye... Planlamışlarmıydı bilmiyorum hiç sormadım. Ben daha çok babamla vakit geçirmeye başladım... Bir nevi ilgi alanlarımızı ayırdılar...
    İşe yaradı mı yaradı galiba...
    Ama hala derim anneme, sen bende acemiliğini attın kardeşime ustalık dönemin denk geldi diye ahahaaa :)))
    Sakinleş biraz, emin ol zamanla düzelecek...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şebom, kızım normal de ben değilim kuzum. Bu asabiyet, bu sabırsızlık, tahammülsüzlük hiç iyi şeyler değil. Çocukları üzüyorum. Sonra kendi kendimi yiyorum. Ece'de de kendimi görüyorum maalesef. Sonra da çocuğu eleştiriyorum. Uyarıyorum. Be salak kadın önce bir kendine çeki düzen versene di mi ama. Şikayet duydukça çıldırıyorum. Biri 8 yaşında diğeri 34 yaşında. Ya sabır. Geçecek di mi Şebom. İnşallah bişeylere geç kalmam.

      Sil
  7. Klasik ilk çocuk sorunu gibi geldi bana. El bebek gül bebek büyüyüp bir de kardeş gelince çekilmez bir hal alıyorlar. Zor bir durum. Özel olduğunu hep hissettirmek lazim ama bizi kim pohpohlasin değil mi. Zaten enerji hep bitmiş durumda.
    Kardeşi ve yanina bir de onun gibi biri gelince kendini dışlanmış hissetmiş olabilir. Eşyaları ve oyuncakları konusunda daha özenli olunabilir. Odalar ayrıysa onunkini kapatın bence. İlk aklıma gelen bu oldu. Ve eklemeden geçemeyeceğim çok yakin birine çocuk baktırmak riskli oluyor sanki. Bazen her şeyi konuşamıyorsun...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Son cümlenizde o kadar haklısınız ki.
      Dün babayla biraz konuştuk. İşler biraz yoluna girince Ece ile beraber bir aktivite bulacaz kendimize. Ufaklık babayla kalacak.
      Teşekkürler.

      Sil
  8. ay of ya sizin bi yardım almanız lazım galiba ya yani ece için tıbbi yardım gibi bişi olmalı di mi ya of psikolog gibi bişi yani bizim daha mutlu yaşama sorun daha iyi bilir yaaa.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Deep yeminle nefes alamıyorum çoğu zaman. Ama bundan sonra Sarı Fırtınayı babası yatıracak ben de Ece dalana kadar yanına uzanacam. Çünkü bu aralar çok istiyor yanına yatmamı. Gerçekten sabredeceğim başka yolu yok. Sağol arkadaşım.

      Sil
  9. Ben çok çabuk sinirlenen ve kolay kolay rutine adapte olamayan bir tipim. Kırıcı özelliğimi törpülemeye çalışsam da başaramamıştım taa ki Ata'ya kadar. İlk başlarda bazen öyle doluyordum ki farkında olmadan onun yanında uzaklaşıp diğer odada eşyalara vurup - atıyordum. Lakin bu huyu çabuk terk ettim. Ne zaman Ata konusunda bir şeylere sinirlensem hemen onu yanıma çağırıp sarılıyorum. Böylelikle ikimiz de sakinleşiyoruz. Çocuk cidden anne ve babayı kopyalıyor. Sen sakin oldukça o da sakinleşecek hep böyle düşünüp, örnek olmaya çalışırsan belki kolaylaşır her şey.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benim en sevmediğim özelliğim çok çabuk sesimi yükseltiyorum. Bu konuda kendime hakim olmak istesem de başaramıyorum. Kendimi cidden törpülemem lazım. Allahtan eşimin varlığı az da olsa sinirlerime hakim olmamı sağlıyor. Çünkü ne zaman çocuklara bağırsam ardından eşimle kavga ediyorum tutumumdan dolayı.
      Ece paylaşmayı öğrenemedi. Bu beni üzüyor. Kardeşi ona en ufak bir darbe girişiminde bulunsa sanki kolu kopmuş gibi tepki gösteriyor. Tek başına vakit geçiremiyor. Yani tüm bunlar kısır döngü şeklinde yineleniyor. Bu da beni çileden çıkarıyor. Keşke arka arkaya doğursaymışım.

      Sil
  10. Off ece!!!tatli bal ecee!!!yerim seni ece!!!.
    😘
    Canim arkadaşim sanirim ece ile olan diyalogunuzu yitirmissiniz.ve yine bence ece "anne senin ilgine ihtiyacim var" diyor canimin ici.onunla kisa da olsa özel anlar yasayin bence.kkardesine alirken ona daha guzelbi hediye alman yada kardesine kucuk alirken ona daha buyugunu alman eceyi ilgilendirmiyor bence.cunkucocuklar sonuclara bakiyor.ikimize de alindi.ona sadece onunla yasayacagin ozel anlar yasatirsan aranizdaki guvenli baği tekrar kuracaginiza inaniyorum ben.sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Minti, bu sene Ece cidden abarttı. Evdeki durumlara alışmak yerine sürekli eleştiriyor. Doyumsuz bir çocuk mu yetiştirmişim anlamıyorum. HErşeyden mi şikayet edilir, mutsuz olacak bişeyler hep mi bulunur?
      Puzzle aldım beraber yapmak için. Ela'yı erken uyutabilirsek, başbaşa vakit geçirebileceğiz inşallah. Çok sağol cnm

      Sil
  11. Canım şimdi ki nesil çok bencil ve doyumsuz.Evet kesinlikle net açıklaması bu.Sanırım biz haddinden fazla eşyalarla çocukları doyumsuz yapıyor ve herşey de onlara öncelik tanıyarak ta bencil büyütüyooruz.Yani suç yine bizim diye düşünüyorum. Şimdi hafta sonları bir gün çıkıyoruz diye gösterimde ki filme götürüyor,yemek yediriyor,oyun yerinde oynatıyor ve oyuncaklara bindiriyordum ama baktım bu onları mutlu etmekten çıkmaya başladı.Sinemaya giriyoruz yarım saat olmadan ne zaman bitcek acıktım diyor yemeğe gidince yemicem oyun yerine giriyim diyolar oyun yerine giriyo yarım saat eğlencek 5dk sonra cıkıcam oyuncaklara binicem diyo.Yaklaşık 6 aydır yeni bir uygulamaya geçtim.Gün içinde bir hakları var artık sinema varsa diğer hiç birşey yok yemek varsa diğerleri yok.Ya oyuncak ya oyun yeri ya sinema ya yemek ortak karar alınıyor ya da evden o nıyetle çıkıyoruz.Yemek yemiceksek yanıma bolca atıştırmalık alıyorum sırf sozumu tutup onlara orda yedırmemek adına ve inan daha iyi sinema bitince eve gideceğini bildiği için elindekinin tadına daha iyi varıyor.Aynı şekilde oyuncak alımını da ciddi anlamda durdurduk küçük çocuklar içn olanı da elden çıkarıyorum.Kendi yaptıklarımızı da bir hafta sonra atıyorum.Etkinlik malzemeleri de keçelinin sarısı bitmiş yeni açılmamış duruyor son sarı kalem(ne tur olursa olsun)bitene kadar açmayacağım dedim ve açmıyorum.Oyun hamurlarını kuruttular artık 6 yasındalar kapalı tutmaları gerektıgını bılıyolar ama renk karıstı dıye bıle bıle acık bırakıyolar kurusun yenısını alayım dıye almadım yaklasık 4 aydır yenısını almadım.Sanki böyle daha iyi oldu verdikçe istiyolar biz gözü doysun diyoduk ama taktik yanlışmış çok vererek doyurmak değil elinde ki ile mutlu olmayı öğretmekmiş doğru olan...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Sevtap, çocuklar sınırları zorlamayı her zaman deniyorlar. Ama o sınırları genişletmek ya da daraltmak bizim elimizde. Gerçekten açık kapıyı yeter ki görsünler sonuna kadar kullanıyorlar şanslarını. Bizim evde bu sene durum farklı. Yazamayacağım şeyler var. Acaba bloğumdan haberi var mıdır bilmiyorum ki. Yanlış anlaşılmak da istemiyorum. Vel hasılı kelam bu sene Ece nin tutumları hep böyle olacak maalesef. Seneye inşallah herşey güzel olacak.
      Bence senin çözümün de gayet yerinde. Gerçekten bir süre sonra mutlu olmayı unutup, şuursuzca sadece isteklerde bulunuyorlar.
      Sevgiler arkadaşım.

      Sil

Sen de yaz yaz yaz
Bir kaç satır yaz
Dök içindekileri :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...