Tatilde ne mi yapıyoruz?

20 Ocak itibariyle tatile girdi canım kızım. Dolayısıyla beni aldı bir gerginlik. Çünkü tatil demek sıkınılan günler demek. Hemen planlar yapmalı. Kızımın ilk planı işyerime gelmek. Anne patron orda mı? Anne bugün işyerine gelim mi?

Tatile girmeden zor bela karar vererek seçtiğim iki puzzle siparişi vermiştim. İlk önce puzzle a başladık 500 parçalık olanla. Ben kızımdan daha heyecanlıydım ama evdeki minik cüce bir rahat vermiyordu ki. Biz puzzle yaparak kafa dağıtmayı beklerken parçası kaybolacak diye gerildik resmen. 1 saat sonra halımızı toplayıp kaldırdık. Artık sesim yükselmeye başlamıştı çünkü.

Pazartesi ve salı günü öğleden sonraları işyerime geldi. Ödevlerinin birazını da burada yaptı.

Çarşamba akşamı örgü öğretmeye karar verdim kendisine. Bu blog sayesinde heveslendim. Önceden aldığım örgü şişlerini çıkardım ve başladım anlatmaya. Benden öğretmen olmazmış onu anladım. Çarşamba akşam başladığımız örgümüzü ertesi gün ben işteyken bozmuş. Perşembe akşamı yeniden başladık. Sonuç gayet güzel şimdilik. Ben de kızım kadardım annem bana örgü öğrettiğinde. Açılın örgü dünyası Elif Ece geliyor :)

İki sıra sonra aradan ilmek kaçtıysa da yakaladık bir yerden :) İki şişle örmeyi, tığla örmekten daha çok sevdi. 

Sonra takip ettiğim bloglardaki  tatil faaliyetlerini okuyunca gözüme şu çarptı. Tuzdan seramik hamuru. Hemen not ettik yapılacaklar arasına. Benim tarifim 1 bardak tuz - 2 bardak un - 1 bardak su. Hemen yoğruluyor ama çocuklar hamuru şekillendirirken elleri beyaz beyaz oldu. Ece çok sevdi bu faaliyeti. Akşam geç olmuştu fırınlayamadım. Kendi kendine kurur diye umarak bir kenara bıraktım. Sonra boyama aşamasına geçecez.

Bugün cuma, yengesi avm ye götürecekmiş. Bugünü de kurtardık ;)

Evet yarından itibaren izinliyim 8 gün. Asıl eğlence şimdi başlıyor. Kendi çapımda bir liste yaptım kızlar için. Onu da tatil dönüşünde paylaşmaya çalışırım. Çünkü ben telefondan pek bloğa girip post yazamıyorum. Çelıncın kalan sorularını şimdiden hazırladım. Evden direkt yollayabileyim diye.

Hepinize iyi tatiller.
Sağlıcakla kalın.

Çok Adil Bir Puzzle Yarışması

Atamızın 75. ölüm yıldönümünde alışveriş merkezinin hazırlamış olduğu ve bizim kreşimizin de katılmazsa incilerinin döküleceği bir puzzle yarışması düzenlendi. Nasıl olacağına dair hiç bir fikrimiz yoktu. İki kişiye Anıtkabir gezisi hediye edilecekti. Okul eşorfmanlarıyla gelinmesi istendi.

Avm ye girdik içeriden harika marş sesleri geliyor. İnsanı duygulandıran, gözlerini dolduran. Ece yi teslim ettik. Hemen üzerini değiştirmek için bir yere götürdüler. Kendisine dar gelen, boğazını sıkan, altındaki soket ve spor ayakkabısına pek bir uyan bu elbiseyi giydirdiler.

Meğerse kocaman bir puzzle panosu varmış. Her bir parçanın da numarası. Çocuklar bir torbadan parçaları çekip numarasına göre yerleştirecekler. 10 ve 38 nolu paçayı bulan çocuklar da Anıtkabir gezisi için uçak bileti kazanacaklar. Ben açıkçası böyle düşünmemiştim. Her çocuğa aynı puzzle dağıtılacak ve kim birinci ve ikinci bitirirse ödülün sahibi olacak.

Bizim kreş ve avm deki bütün çocuklar katıldı yarışmaya. Kimse torbadan parça çekmedi. Büyük ablalar ellerine birer parça tutuşturdu. Bir süre sonra bizim kreşten küçük bir çocuk 38 numaralı parçayı buldu. Ve son iki parça kalıncaya kadar da kimse 10 numarayı çekemedi torbadan. ( Güyaa ! ) Ve ne hikmetse son iki parçadan biri bir kaç göz işaretiyle Ece nin sınıf arkadaşı tarafından bulundu.

Anlayacağınız pek adil bir yarışmaydı. Ortaya böyle harika bir puzzle çıktı.

Ece ben kazanamadım deyip arabeske bağlayacaktı ki, arkadaşı Arda yetişti imdadımıza. Uzun zamandır görüşmüyorlardı.

Yine de 10. Yıl Marşı, İzmir Marşı ve havada sallanan bayraklar ile Atamızı özlemle andık.
Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe, hiç durmadan yürüyeceğimize ant içiyoruz ATAM.

Kartondan Puzzle

Bu puzzle ı çok çok zaman önce Eee biraz da yeşillik gerek blogunda görmüştüm. Onun için aylar önce aldığım nevresimin içinden çıkan kartonları sakladım. Cuma akşamı giriştim yapmaya fakat falçatam olmadığı için çok zorlandım hatta bu yüzden hiç de düzgün olmadı. Yani Aslıhan hanımın yaptığı gibi güzel olmadı maalesef. Ama Ece ile çok eğlendik yaparken. Hele cetveli elimden kapıp bilmiş bilmiş tutup kullanmasından acayip hoşlandım.

5 karton parçasından biri hariç hepsinin ortasından daire çıkardım. En alta bütün kartonu, sonrada diğer ortası delik kartonları üst üste yapıştırdım. Normalde her daireyi bir renge boyaması gerekiyordu Ece hanımın ama o hiç oralı olmadı. İlk daireyi tam bıraktım. İkinci daireyi ikiye, üçüncü daireyi dörde ve son daireyi de sekize böldüm. Şimdilik bu kadar yapabildim. Falçata alır almaz düzeltecem ve her bir parçayı tekrar boyamasını isteyecem Ece'den.

Yeni oyuncaklarımız

Ece'ye iki hafta önce markafoniden oyuncak siparişi vermiştim. Dodo ahşap puzzle lar.Hem indirimdeydi hem de hediye kuponlarımı kullanınca baya ucuza geldi ;)  İki gün önce geçti elimize. Dün baya bir vakit geçirdik yeni oyuncaklarımızla. İlişki kurma kartlarında baya iyiydi. Hatta bugün kreşte puzzle günü. Hemen içlerinden en sevdiğini koydum çantasına. Evin her bir köşesinden bir parça çıkıyor.
Tek hayalim şimdilik kocaman bir ev ve Ece ye kocaman bir oda. Artık oyuncaklarımız salona taşıyor...

Puzzle

Kızıma bu puzzle ı geçen sene yaş gününde almıştım. İlk önce hayvanların adlarını ezberledik. Bir süre kaldırmıştık. Bundan dolayı bazı hayvanların adlarını unutmuşuz :( Kreşte her çarşamba günü puzzle günü. Evde oynadıkları puzzle ları okula götürüyoruz. Her seferinde aynı puzzle ı göndermememize rağmen kızım artık bu puzzle ı tek başına yapabiliyor. Şu anda şekilleri eşleştirdiğinden değil ezberden yaptığını biliyorum.Sadece 2 defa kreşe yolladık bu oyuncağımızı.  Ama ilk gördüğümde bendeki sevinci görseniz sanki kızım atomu icat etmiş gibi sevinmiştim. :)