Yağdı yağmur , çaktı şimşek :)

Ecemin, akrostiş şiir ödevleri için yazdığı şiirleri okuyunca çok hoşuma gitti. Burada paylaşmasam olmazdı. Beğendiğimi söyleyince belki ilerde yazar olurum dedi. Şair demek istemişti heralde. Ben de inşallah neden olmasın ki annecim dedim.

Vatanım, sevgi dolu canım.
Ağlarım, gülerim yine de seni severim.
Tanırım seni doğduğumdan beri
Ah ah demeden çalışırım, seni güzelleştirmeye bakarım
Ne desen yetmezdir, vatanımız güzeldir.
Işıldasın parlak güneş, pırıl pırıl görünsün hep,
Menekşeler ekelim, vatanımızı sevelim.











Tarihi yerleri müthiştir herkes gelir.
Ülkemiz güzeldir, ne desen yetmezdir.
Renklerle donatalım, onu koruyalım.
Kuzey, güney, doğu ve batı var dört yanı.
İklimiyle bilinir, dört mevsimi sevilir.
Yemyeşil kırlarımız, ne güzeldir doğamız
En iyi ülkedir, herkes iyi bilir
Mevsim mevsim değişir hava, ne kadar güzel ama.
İyi ki varsın, çiçeklerle donatılırsın
Zümrütten daha değerlisin, canımsın güzel ülkem.






Bayram için tişörtlerimiz hazır. Babamıza da almam lazım. Eloşun ki biraz büyük ama olsun.


Herşeye inat İZİNDEYİZ.

E-mail

"Bir çocuğun kalbinin ne zaman 
kırıldığını büyükleri çoğu kez bilemez, 
ne kadar derinden kırılmış olduğunu 
da kendisi...

Bunu “hissettiği” şimşek çakımı kısa anlar yaşar belki,

ama “bilmesi” yıllar alır.

Yalnızca insanlar büyür, yaralar büyümez.

Yaralar çocuk kalır."

(Alıntıdır)

Geçen sabah eşimden gelen mailde yazıyordu bu şiir.  Çok etkilendim. Çünkü ben de istemeden çocuğumun kalbini kırabiliyorum.  

Hep pişmanlıklar, zamanı geri alamamalar, hayatın akışına kendini kaptırmalar, küçük mutlu anları elinin tersiyle yitmeler... 

Bu şiir, bu şarkı, ve haftasonundan beri süregelen baş ağrısı, bitmek bilmeyen öksürük.

Anlayacağınız harikayım. 

Haftanız güzel geçsin.

Not: Bu arada bu şarkıyı söyleyen sanatçıyı blogger bir arkadaşım sayesinde yeni keşfettim. Çok güzel bir sesi varmış. Kendisine teşekkür ederim.

Bi Kahve...

Hava yağmurlu...
Aylar sonra ilk defa topuklu giymişim.
Ayağımdaki dolama acıyor.
Bütün yaz giydiğim sandaletlerden sonra ayağım nefes almıyormuş gibi hissediyorum.

Yine de kendimi iyi hissediyorum.
Dün eve gittim pırıl pırıl, halılarım serilmiş, yemeğim var, ohhh.

Sağ üst köşedeki şiiri dün okudum ve çok hoşuma gitti.
Ben de kızlarıma uyarladım ve hep orda dursun istedim.
Şiirden öte dua gibi.

''Sen benim olamadıklarım ol...
İyi ol mesela,
Mutlu ol,
Huzurlu ol,
Aşk ol...
Ve;
Seni bana sevdirene emanet ol...''

Özdemir Asaf

Bi Kahve???

Bir Gün Anlarsın

Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez.
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya,
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar ne yastık.
Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık.
Onun unutamadığın hayali,
Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine.
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu.
Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin.
Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için,
Vurursun başını soğuk taş duvarlara.
Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın.
Duyarsın,
Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin.
Niçin yaratıldığını.
Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini.
Uzun uzun seyredersin aynalarda güzelliğini.
Boşuna geçip giden günlerine yanarsın.
Dolar gözlerin, için burkulur.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların.
Sevilen gözlerin erişilmezliğini.
O hiç beklenmeyen saat geldi mi?
Düşer saçların önüne, ama bembeyaz.
Uzanır, gökyüzüne ellerin.
Ama çaresiz,
Ama yorgun,
Ama bitkin.
Bir zaman geçmiş günlerin hayaline dalarsın.
Sonra dizilir birbiri ardına gerçekler, acı.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın hayal kurmayı;
Beklemeyi, ümit etmeyi.
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi.
Lanet edersin yaşadığına...
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın.
O zaman bir çiçek büyür kabrimde, kendiliğinden.
Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.


       
              Ümit Yaşar OĞUZCAN

Mutlu Olma Şansı

Hayat bize mutlu olma şansı vermedi sevgili,  biz kendimizden başka herkesin üzüntüsünü üzüntümüz acısını acımız yaptık çünkü.  Dünyanın öbür ucunda hiç tanımadığımız bir insanın göz yaşı bile içimizi parçaladı.  Kedilere ağladık, kuşların yasını tuttuk...  Yüreğimizin zayıflığı kimi zaman hayat karşısında bizi zayıf yaptı. Aslında ne güzel şeydir  insanın insana yanması sevgili...  Ne güzeldir bilmediğin birinin derdine üzülebilmek ve çare aramak. Ben bütün hayatımda hep üzüldüm, hep yandım.  Yaşamak ne güzeldir be sevgili...  Sevinerek, severek, sevilerek, düşünerek...  Ve o vaz geçilmez sancılarını duyarak hayatın...

Yılmaz Güney

Canım Kızıma

Sevgili Asahhara'nın blogunda gördüm bu videoyu. O kadar etkilendim ki, paylaşmadan edemedim. Belki daha önce defalarca dinlediniz ya da okudunuz.
Kızım , mucizem, kıymetlim için paylaşmak istedim. Eğer ( inşallah) yıllar sonra da bloglarımız olursa, kızımın girip dinlemesi ve beni anlaması (anlamaya çalışması ) için paylaşamak istiyorum.

Seni çok seviyorum Meleğim. Rabbim seni korusun.

NAZIM

BULUT MU OLSAM

Denizin üstünde ala bulut

yüzünde gümüş gemi

içinde sarı balık

dibinde mavi yosun

kıyıda bir çıplak adam

                                durmuş düşünür.

Bulut mu olsam,

gemi mi yoksa?

Balık mı olsam,

yosun mu yoksa?..

Ne o, ne o, ne o.

Deniz olunmalı, oğlum,

bulutuyla, gemisiyle, balığıyla, yosunuyla.

.....

İşte böyle Salih İşte böyle kardeşim Akşamları olmaya görsün bir kez Buğusu üstünde bir somun gibi Gözümde tütmeye başlar Bu dertli kentin en dertli yeri Koltuk meyhaneleri Alışılmış bir düzendir bu, bozulmaz Boşsa cebim Daktilo kızlardan borç alıp'Derdalan' parasını Herkesten önceben düşerim o yere Oyerdeki köşeme Yumulurum şişeme Daha ilk kadehte bir sökündür başlar Her günkü arkadaşlar İşe küskün cebe dargın boy verirler şöyle bir bir Gene en başta Mehmet İspir Arkasından zavrak İsmail'le postacı Nedim Derken efendim Gözlerinde gülüşlerin en tatlısı Koltuğunda ney Hey gidi dünya hey Bu herkesin bildiği eski spiker Doğan Ülker Bu yerlerde çürüttük Salih bu yerlerde O güzelim gençliğin neyse bütün varını Düşünmedim yarını Düşünmedim karların böyle birden bire bastırıp Birden bire yağacağını Ve bu yerlerin bizi alın terimizi Sağmal bir inek gibi sağacağını Düşünmedim kardeşim, düşünmedim Savrulan yapraklarıyla geliverdi güz Çatladı nar örtük bütün kapılar Dün yine aybaşı idi, olmaz olsun Delik geniş yama dar Gözlerimin önünden geçti bir bir Asık suratlı alacaklılar Uğrayamadım semtine kasapla manavın Geçemedim dükkanı önünden bakkal Mustafa'nın Suçlu bir insanmışım gibi gittim işime Biliyorum Salih biliyorum Küfretmişlerdir yine gelmişime geçmişime Ne dersin ne söylersin Bu ay da veremedim ev kirasını Ve bu sabah tutuşturup bir kaç kuruşla yol parasını 'Seni annen istiyormuş' dedim El kızını sepetledim Ben böyle olacak adam mıydım Böyle olacak adam mı Salih Ama neyleyim elimden tutmadı talih İçsem şaraptan İçmesem ıstıraptan Sarhoşum Salih sarhoş

Rıza Polat Akkoyunlu

Yaşasın sonunda kaydedebildik...:)

Nice zamandır Ece'yi kaydetmeye çalışıyorduk. Nedense camera ve Ece'nin şevke geldiği anları bir türlü denk getirememiştik. Ece'nin camera ile yıldızı bir türlü barışmıyor. o yüzden haberi olmadan kaydetmeye çalıştık. Ve Said amcamız sayesinde amacımıza ulaştık. Ne demişler azimle ............ duvarı delermiş :)