Ne haftasonuydu ama ...

Cumartesi sabah erkenden kalktım. Çünkü kızımın odasında tek kişilik yatakta aynı pozisyonda daha fazla yatamazdım. Çamaşır attım makineye, çamaşırlıkta asılı olanları topladım, katladım, yerleştirdim. Bulaşık makinesini doldurdum ( ne kolay doluyor şu meret) mutfağı adam ettim. Balkonu yıkadım. Yatakların çarşaflarını değiştirdim.Balkon dolu, makine dolu , sepet hep dolu ...

Kuzum uyandı hazırlandık , çok sevdiğimiz Nuno halamıza gittik. Ve yine ağladık. Demek ki kızım kreşe gittiği için ağlamıyor, tüm sorun benden ayrılması :(

Öğlen çıkışta direkt kuzuma koştum, uyuyordu ama sesimizi duyunca çok sürmedi uyku hali. Kayınvalidem sağolsun yemek hazırlamış. Ece nin en sevdiği yoğurt çorbası, nefisti:)

Akşama kadar kayınvalidemlerde kaldık. Öyle yağmur yağıyordu ki; aklım hep evdeydi . Sabah havanın güzelliğine aldanıp balkon kapısını açık bırakmıştım, ve astığım çamaşırlar yağmurdan tekrar yıkandılar(neyse ki renkli sermiştim :) )

Ece arabada uyuyacağı için kayınvalidemlerden çıkmadan altını sarıp, üstünü değiştirmek istedim ve o zaman başladı kriz. Çoraplarını giymemek için öyle bir inatlaştı ve ağladı ki.. Sonuç: galip Ece. Çorapsız bir şekilde çıkardım . Eve gelirken dediğim gibi arabada uyudu ama yatağına koyarken de uyumamak için kıyameti kopardı. Ve inanmayacaksınız öğlen 1 saat bile uyumayan kızım gece 12'ye kadar uyku nedir bilmedi. Haa bir de bezini değiştirdikten sonra bir giyinmeyecem faslı daha yaşadık. yarım saat evin içinde çıplak gezdi. İçten içe" boşver uyumazsa uyumasın , yarın pazar geç uyanırız" diye hayaller kuruyordum.

Pazar sabah saat 07:00 ve içerden bir ses:"anneeee ben uyandııımmmm" çok uğraştım tekrar uyuması için. Ama galip yine Ece. Kahvaltı faslı, krep istedi, bir taneyi bile zor yedi. Balkonda kalmak istemesi yine kriz yarattı. Neyse avm ye gidelim dedik babası söz vermişti. Onu giydirdim ben de hazırlanmak için odama geçtim, geldim ki kuzum bıraktığım yerde uyumuş. O uyurken ben de yemek hazırlayayım dedim. Uyandı. Çıktık avm de sürekli kucak istedi. Öğlen yemeği yemedi, oyuncaklara binmedi . Eve gelirken arabada yine sızdı, eve çıktık yine uyandı. Elmalı toplardan yaptım ama onu da yarım yamalak yaptım. Avm de yiyince hazırladığım yemek bugüne kaldı. Ece akşam makarna istedi yoğurtlu.Bir küçük tabak ya yedi, ya yemedi. Banyo yaptık ve kıyamet koptu. Kızım giyinmek istemiyor. Bizim evler kaloriferli değil ki, tamam çık kızım diyesin. Banyoda soba açmışım. Kapıyı açtığın anda buz gibi hava çarpıyor yüzüne. Allahım nasıl ağlıyor görseniz. "Giymiceemm, bunu giymek istemiyooom, başkasını giyicemm" iyi peki başkasını getirdim yok, başkasını yok, baba geldi yok... Yarım saatten fazla ağladı. Gözler düğme gibi oldu ağlamaktan. Artık içini çekiyor. En son babası aldı çıplak şekilde odasına götürdü açtı çekmecesini ne giymek istiyorsun diye sordu. Benim içim gitti , hemen sobayı getirdim. Baktım olacak gibi değil, sabrım deneniyor ( haa arada bağırmadım mı, kopmadım mı? hem bağırdım hem koptum) Aldım kuzumu sardım battaniyeye kucağıma oturttum. Konuştum, sarıldım.Sustu, sakinleşti, ne giymek istediğini söyledi. Öyle özel bişey değil, çekmecede gözüne görünenleri. Özür diledim ona bağırdığım için ama hiç oralı olmadı. Gözleri kapanıyordu.Öyle halsiz kaldı ki ağlamaktan, bıraktığım yerde uyudu. Babasının teşhisi beni çok rahatlattı " şeytan kaçmış bu kızın içine, psikolojisi bozulmuş" Öyle pozitiftir benim kocam :) Sağolsun.

Poğaça yapacaktım olmadı, yemek zaten olmadı, halıları süpüremedim, ütü beni bekliyor, ev kalk gidelim diyor. çamaşırlar salonun ortasında . Banyo yaptım yattım.

Kızım gece uyandı , o da ne? Ateşler içinde yanıyor yavrum :( Zaten burun akıntısı vardı. Hemen üstünü hafiflettim. Yanına uzandım. Uyanıp ağlamasa ateşinden bile haberim olmayacaktı. Rezilim ben rezil.

Bu sabah kreşe yollamadım. Anneanneye gitti kuzum ve yine ağladı. Hiç hali yokmuş sadece bir bardak süt içmiş gün boyunca. Hiç birşey yememiş .

Şu anda yanında olmak, onun yanına uzanmak için neler vermezdim. Allahım nolur biran önce iyileşsin kuzum. Giderken ilaç alacam. Büyük ihtimal boğazı acıyor. Doktora da götürmedim. İnşallah daha kötüye gitmez.

Gece yanında yattığım için sürekli muhabbet etti benimle : -Niyyancık, sabah Yıldız (öğretmeni) almasın beni, ben kendim geçecem ...
Hadi iyileş meleğim, Niyyancık ve babacık seni bekliyor oyun oynamak için ...