28 Kasım 2014 Cuma

Kısa Kısa


Her bir harf bittiğinde değerlendirme sınavı yapıyor öğretmenleri. Maşallah şimdiye kadar hep hatasız geldi bu kağıtlar eve.

En çok "Aferin" kaşesini gördüğümde şaşırmıştım ben. Yani eskiden öğretmen el yazısıyla yazardı. Şimdi bunun da pratiği çıkmış.


Cuma günü toplantı vardı okulda. Hiç beklemezken toplantının içine yine para kaçtığını öğrendik. Dört yıl kreşte çektiğimiz yetmemiş gibi, yine yıl sonu gösterisi varmış ve para toplanacakmış. Ben çok sıkıldım ne yalan söyleyeyim. Eskiden resmi bayramlar vardı, öğretmen katılacakları seçerdi. Çıkan çıkar, çıkmayan bayramları seyretmeye giderdi. Şimdi tutturmuşlar bir yarı yıl gösterisi, 29 Ekim kutlama etkinliği, yıl sonu, öğretmenler günü,  hatta anneler günü... Her şey kutlama yapmak için bahane olabiliyor.


Kızım okuyor artık. Öğretmeni ona hikaye kitabı vermiş. Sınıfta okumayı çözenlere hediye etmiş. En son "y" harfini bitirdik dün.




*****


Safiye ile dönüş yapmasaydım keşke kitap okumaya. Üç kitap okurdum onun yerine. Çok süründü. İteleye iteleye bitti sonunda. Şimdi Bağdat Caddesi Güzeli'ne başladım.

*****

Çıkıklar benim kaderim galiba. Çarşamba günü işten çıktım. Ece yi aldım eve geçtik. Babamız geç geleceğini söyledi. Elektrikler yok. Ece ile mum ışığında biraz ödev yaptık. Yemek molası. Ela ya armut dilimi soydum eline vereyim de biz yemek yerken mızıldanmasın dedim. Ama bir tuhaflık var. Normalde herşeyi havada kapan Ela sağ kolunu oynatmıyordu. Tek eliyle armutu tutmaya çalışıyor ve her seferinde düşürüyordu. Ece ye sordum: " annecim yanına uzandığında kolu altında falan mı kaldı" diye. "hayır anne ama olmuşsa da bilerek olmamıştır değil mi anne?" dedi kuzum.
Salona geçtik. Kanepeye koydum Ela'yı. Sağ kol kalkmıyor kuzunun. Ben kaldırmak istediğimde ise suratı acı bir ifade alıyor ve ağlayacak gibi oluyor. Ece'den deneyimliyim. Çünkü onun kolunu ben çıkarmıştım. Kolunu nasıl oynatamadığına şahit olmuştum. Bakıcımızı aradım, gündüz böyle birşey olup olmadığını sordum. Sadece giydirirken biraz ağladığını ama kucağına aldığında da hemen sustuğunu söyledi. Her giydirmemizde ağladığı için, ters bişey olduğunu düşünmemiş. Kolda garip bişeyler olduğuna iyice emin olduktan sonra eşimi aradım, geç kalıp kalmayacağını sordum. Ela'nın kolunda bir terslik olduğunu söyledim. Hemen geliyorum deyip tel.u kapattı. Kahretsin elektrik kesik. Dışarda yağmur. Bir kolumda çocuk, Ece'nin ödevleri, benim hazırlanmam. Neyse gittik hastaneye iki dk sürmedi kolu yerine "çıt" diye girdi. Ağlamadı kuzum. Ece ninki daha ağrılı olmuştu. Kolu yerine takılır takılmaz, dr un verdiği kalemi ağzına götürmeye çalıştı. Ömrümüzden gitti yine.

Bunu da tarihe not düştükten sonra, hepinize sağlıklı günler, iyi haftalar.




7 yorum:

  1. Çok çok geçmiş olsun çok üzüldüm, maşallah Elaya da bu arada nasılda metanetli bir çocukmuş.

    Ece'nin de yazısına bayıldımmmmm :) Bizim en büyük sorunumuz el yazı, eskiye nazaran daha iyi ama belli ki çok iyi bir el yazısı olmayacak Eray'ın :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok sağol Ayla. Ağlamaması zaten geç anlamama sebep oldu. Dr. da takarken ağlamamasına şaşırdı. MAşallah.

      Ece isteyince güzel yazıyor, zaten silgi kırıntısından gına geldi.

      Sil
  2. Bugunlerde oyle hassasimki.inan yazinin sonu heycanla gozum dolarak okudum.kalemi agzina goturdu diyince oh sukur dedim.bu cocuklari buyutmek ne zor Allahim....aferin yazisi beni istdaki birinci sinif okuttugum yila goturdu.herseyin pratigi cikmis.bende gulen yuz ve kalp cicek cizerdim .mutlu olsun minikler diye....para konusundada haklisin canim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gülen yüz, yıldız , çiçek çizmek şu kaşeden daha anlamlı bana göre.
      Paranın artık adı var sadece, kıymeti değil. kazanmak için bir ay çalış, harcamak dakikalar sürmüyor.

      Çok teşekkür ederim. atlattık şükür.

      Sil
  3. Geçmiş olsun canım ya. Allah bir daha yaşatmasın ya çocuk işte düşe kalka büyüyor.Geçen benimkinin de alnı düştü mosmor oldu 3 gece uyumadım çok zordu cok sukur bır sey yok.Ela fıstığına da aferin. Parasız eğitim sözde,kayıtta verilen paraların belli limiti bile yok .Tutturabildiğine,Allah yardımcımız olsun ne diyelim...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok sağol canım. Size de büyük geçmiş olsun.
      Para adını duyduğumda bile bir tuhaf oluyor. NAsıl oluyor bilmiyorum her cümlenin sonuna bir rakam gelir oldu artık.

      Sil
  4. Çok geçmiş olsun Nilhan'cim Çok çabuk çözülmüş Allah'tan .
    Ece'nin okumaya başlaması da gerçek bir dönüm noktası hayatında. Artık kendi kitaplarını okuyabilecek ne güzel :)
    Yıl sonu gösterisi konusunda ne desen haklısın. iyi yanları da var elbet ama...
    Aferin kaşesi de dünyanın en şaçma icatlarından biri sanırım, çok gereksiz ve soğuk. Ne kadar Zor olabilir ki aferin yazmak.

    YanıtlaSil

Sen de yaz yaz yaz
Bir kaç satır yaz
Dök içindekileri :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...