20 Haziran 2017 Salı

Asayiş Berkemal

Son postumdan sonra daha iyiyim. O gün gerçekten sinirden kendi kendimi yiyordum. Ece gerçekten beni yoruyor. Ufaklıktan daha çok. Sürekli tüm ilginin onda olmasını istiyor. Ben gerçekten ergenliğini düşünemiyorum, korkuyorum. Sürekli bir istekle yanıma geliyor. Saçma sapan konulara kafa yoruyor. Alakasız kendini ilgilendirmeyen sorular soruyor. Dizi izlemeye bayılıyor. Yani babasıyla hoşlanmadığımız ne varsa yapıyor sağolsun. Dur bakalım bizi daha neler bekliyor?

Geçen gün annemlerde kaldılar ben de fırsattan istifade evdeki konserve kutularını boyadım. Çok iyi geldi bişeylerle uğraşmak. İlk peçete dekupaj denemem. Yakından bakınca hatalar var ama uzaktan görünmüyor. Sırada sehpalar var. Renkli boyamak istiyorum. Evin venge renginden daral geldi. Ama eşim hiç destek olmuyor bana bu boyama işlerinde. Sanırım heves edip çabuk sıkılmamdan dolayı. 




Haftasonu üçüncü defa hala olacağımın haberini aldım. Kız mı olacak, erkek mi? Kime benzeyecek? Adı ne olacak diye düşünürken buldum kendimi. Ben bu kadar heyecanlandıysam onlar kimbilir neler hissediyor? Sağlıcakla kavuşalım inşallah. Bu sene amcamızın oğlu oldu, sırada Nuno halamızın ve Emrah dayımızın bebekleri var. Aile kalabalıklaşıyor.



Akşam kızlar yine annemde kalınca, aklımda sürekli dolanan yapılacak işler listesinden, mutfak dolabı ile kızların oyun dolabı şıklarını da sildim. İşyerinde dinleniyorum, eve gidince acısı çıkıyor. Evde sadece birkaç saat geçirmek bütün işleri sadece akşamları ve haftasonları yapmak gerçekten can sıkıcı. Gece 1 de işim bittiğinde baya yorulmuştum. Amma boya varmış bizim evde. Sulusu, kurusu, pasteli. Kalem deseniz gırla. Allahım ne gıcık bir iş. Fakat iki baba işi bitirmiş olmanın verdiği huzurla mışıl mışıl uyumuşum. Titiz olmayıp, temizliği bu kadar kafaya takmanın açıklaması nedir onu da anlamış değilim.

Annemlerde kalan kızlar halinden pek memnun. Şila var, evin hemen arkasında taze nohut var, mısır tarlası var. Ohh. Şila sayesinde kızlar köpek korkularını yendiler. Çok istiyordum bir hayvan ile büyümelerini. Emrah dayımızın getirdiği Şila sayesinde bunu başardık. 

Dün sabah işe giderken manavdan çilek aldım. Kaçırdım çilek mevsimini diye üzülmüştüm. Akşam temizleyip, şekere yatırdım. Sabah kaynattım ev mis gibi çilek koktu. İnşallah becerebilmişimdir. Annem soğutup öyle kavanozlara koyar. Ben kaynatıp sıcak sıcak kavanozlara koyup ters çevirdim. Çok bilmişliğin sonu bakalım ne olacak?

Şimdi sırada fotoğraf ayıklayıp tabettirmekte. Ela'nın hala fotoğrafı yok. Kafaya koydum onun da fotolarını tabettirmem lazım artık. Keşke eski usül fotoğraf makineleri kalsaydı. Şimdi dijitaller yüzünden, telefonlar yüzünden insanın elinde doya doya bakacağı fotoğraflar yok.

Ve kitaplığımı da düzeltirsem, sıra gelecek geri dönüşüm projelerine. Kitaplık için eşim yine gaz vermiyor. Her gelen bir kitap alacak, sonra kitap peşine düşeceksin diyor. Bırak kalsın sandık içinde. Ama benim de içime sinmiyor. 

Neyse şimdilik bu kadar.
Sevgiyle kalın.

10 yorum:

  1. Sevindim çünkü merak etmeye başlamıştım. Dönemsel oluyor öyle, yetersiz hissediyor insan ama farkına varıp kendini düzeltmeye çalışmak en büyük adım.
    Köy fotolarına bayıldım çocuklar ne mutlu görünüyorlar :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İyiyim Nihancığım teşekkür ederim. Kafamda yapılacak işler çoğaldıkça ben başka birşeye dönüşüyorum onu farkettim.
      Orda çok mutlular. Akşamları eve gelmek bile istemiyorlar.

      Sil
  2. Konserve kutuları harika olmuş. Nasıl yaptın zor mu? Bende balkona koyduğum sehpalara bişeyler yapmak istiyorum ne yapsam acaba? Ya da yapışkanlı kağıtlar kolay olur su dökülünce kabarmaz da....
    Baya hareketlilik var iş yeri eve göre daha dingin tabi en azından kafam rahat benim de :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umduğumdan kolay oldu ama acemilik izleri var fotoda görünmeyen. Sehpalar sırada bekliyor. Ben sadece renklerini değiştireceğim.
      İş yerinde yoğunluk olunca bazen nefes alamıyorum ama gerçekten eve göre daha dingin. Ben tüm okumalarımı ofiste yapıyorum.

      Sil
  3. Çok güzel olmuşlar, emeğinize sağlık... Hayırlı olsun. Sevgiler...

    YanıtlaSil
  4. hayat işteee ama fotolar çok şekeer yaa instadaki gibiii :) bi de demişsin ya, sırrın ne diyee. akşamları ve haftasonları yalnızım yani yalnız yaşıyom ondan işte. akşamları ev işi dışında kitap film dizi müzik blog filan işte. bi de zaten tek ilgi alanım kültür sanat. yani zor olmuyor yanee :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bizim hayatlarımıza özenmiyorsun di mi Deep? Bak tek başına ve özgürsün.

      Sil
  5. Ellerine sağlık.
    Görülen o ki üretime geçince hayat daha çekilir hale geliyor.
    Çok güzel yapmışsın,yetenekli kadın,tebrik ederim.
    Kızçeler ve köpiş hepsi birbirinden tatlı,çok da mutlu görünyorlar.
    İyi bayramlar diliyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Ama senin yaratıcılığın yanında benimkiler pek bir basit. Sende dikiş nakış her bişey var maşallah.

      Sil

Sen de yaz yaz yaz
Bir kaç satır yaz
Dök içindekileri :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...