Korkmamak mümkün mü?

Geçen yıldan kalan bir haftalık iznimi kullandım. Full evdeydim. İki defa sarma sardım. Havalar zaten kötüydü. İlla kendime iş çıkarmalıydım.

Ela nın ikinci dişi çıktı. Sömestr bitti. Çocuklar yine okula koştu.İzin bitti.

Sonra haber izlenmeyen bizim evde tesadüfen bir babanın feryadı duyuldu. "Toprak atmayın kızımın üstüne" diyordu. O sırada Ela nın altını değiştiriyordum. Öylece kalakaldım. Ela nın bacakları çıplak dakikalarca ağladım. Gencecik bir can daha gitmiş, yürekler yanmıştı yine. Sosyal medya kullanan biri değilim. Bir bloğum var ona da günlerce giremiyorum çoğu zaman. Ben alengirli laflar edemem. Duygularımı süsleyemem. Yüreğim sıkıştı izlerken. 

P.tesi Ece okuldan geldiğinde bana Özgecan'ı anlatıyordu. Öğretmeni anlatmış. Çok şaşırdım, çünkü biz anlatmadık. Nasıl anlatılırdı ki? 

Anne üç erkek bir kıza saldırmış, bıçaklamış yakmışlar, öğretmenimiz o yüzden siyah giymişti bugün dedi. Anne kaçıncı sınıfa gidiyorlardı o erkekler dedi???

Büyükler annecim dedim. Olsun ama kaçıncı sınıfa gidiyor olabilirler dedi. Okumuyorlar, çalışıyorlar dedim. Öküzler, hayvanlar dedi. Bir hayvan düşün, insana bunu yapabilir mi annecim dedim. En fazla ısırır dedim, güldü. Sonra durdu, pislik diyeyim o zaman dedi. 

Sonra okuldaki bir arkadaşının ona tokat attığını söyledi. Bende şarteller attı. Normalde her duruma arıza çıkaran, asla laf altında kalmayan Ece sessiz kalmış. Çocuğun annesi sınıf annesiymiş, ona söylemesinden korkmuş. Korkmayacaksın dedim. Sana kimsenin vurmaya hakkı yok. İtekle, sesini yükselt hatta karşılık ver dedim. Evet kızıma şiddeti tavsiye ettim. Onlar daha çocuk biliyorum ama dayanamadım kızımın korkmasına. Öğretmenine söyle dedim.

Dün akşam da bunu söyledi Ece: öğretmeni sınıftaki çocuklara şöyle demiş. Kızlar, erkeklerden daha güçsüzdür. Onlara kötü davranmayın, vurmayın. Onlara yardım edin. 

Gencecik bir beden daha girdi toprağın altına, sapık bir ruh yüzünden. Allah ailesine, sevenlerine sabır versin.

Kızım daha küçük korkması normal, ama ben kocaman kadınım ve korkuyorum. Bugünden, yarından, olacaklardan, kafamda kurduğum senaryolardan...İnsan varoldukça, sonu gelmeyecek biliyorum. Hiç bir şey durduramayacak bu iğrençlikleri. 

Rabbim kimseyi evladıyla sınamasın.