Kızıma hemen pirinçli çorba pişirdim. Sonra çöpü dökmeye indik. Babamız balık hevesiyle dolu çöpleri de görmemiş. Sonra kuzumu doğruca banyoya soktum. Bu aralar hiç yıkanmak istemiyor resmen cebelleşiyorum. Banyodan sonra sütünü içerken çoktan rüya alemine dalmıştı yavrum. TV yi kapattım, ve başladım üstten üstten evi toparlamaya. İçimde bir heyecan, bir heves işlerim bitse de beni böyle pır pır ettiren işlerimin başına koyulsam diye, ne yaptığımı anlamadım.
Efenim ben bu coşkuyla gece 03:00 e kadar oturmuşum. Artık benim de bir hobim var. Eşimi şimdi daha iyi anlıyorum. Balığa çıkarken ki heyecanını. . Belki çok klasik ama ahşap boyamaya başladım. Hem de hiç kursuna gitmeden. Anneler günü için bir çerçeve alıp boyamıştım ya, malzeme alırken ordaki bayan bu son olmayacak demişti. Meğer ne kadar haklıymış. Şimdi o çerçevenin yanına takım olması için küçük bir de kutu aldım aynı şekilde süsleyecem. Ve yine anneler günü için kayınvalidemle anneme birer tepsi ile peçetelik aldım.
İnşallah alnımın akıyla çıkarım bu işten. Ve inşallah sıkılmam. Ama sıkılacağa benzemiyorum çünkü o kadar zevk alıyorum ki. Gece 3 e geliyordu kapı açıldığında . Eşim gelmiş ama balık gelmemişti. Buna rağmen nötrlenmişti. Keyifliydi. Benim belim tutulmuş farkına varmamışım. Malzemeleri görünce hem şaşırdı hem sevindi, kendime meşgale bulmamdan ötürü. Renkleri beğendi. Yorum yaptı, bu bana daha çok mutluluk verdi. Şimdi gözüm evdeki tüm kutuları keşfediyor. Sezobigo gibi hepsini boyayasım geliyor. Pazar günü klasik bir kahvaltı faslından sonra yine sahile gittik maaile. Ordan parka ve ordan yine çay bahçesine. Balıklara ekmek attık. Eve döndüğümüzde Ece nin halini görmeliydiniz. Yolda emekledi kızım. Sonra terledi. Babasının aldığı şekerden dolayı yüzü zaten yapış yapış ve kırmızıydı. Allahım kendi kızımı tanıyamadım.
Şu surata bakar mısınız :) El yüz yıkandı, süt içilirken güzellik uykusuna dalındı. Benim gözler objelerde. Ama yapılması gereken işler var. Bir tarafı boyuyorum kuruması için bırakıp, yemeğe bakıyorum. Diğer tarafı boyuyorum , ütüye geçiyorum derken kuzum uyandı. Uzun zamandır görmediğim anneannemlere gitmeye karar verdik de evden çıkamadık ki. Niye mi Ece hanımın ayak tırnaklarına oje süresi tuttu.
Bozulur diye de ayakkabılarını giymedi. Terlikle gitti süslü cadı. Neyse ki hava sıcaktı. Anneannemler çok mutlu oldular. Aslında çok ihmal ediyoruz :(Eve geldik, Nihat Doğan'ı izleyip güldük. Ece hanımın uykuya geçisi biraz zaman aldı. O uyur uyumaz ben yine aynı heyecanla gece 01:00 e kadar hediyelerimle uğraştım.
Sabah kargalar botlarını giymeden uyanan kızım 07:00 gibi tekrar dalınca 08:00 de uyandırmayı başaramadım. İşe geç kalacam telaşıyla ne yapacağımı düşünürken kapı çaldı. Gelen babamdı, bize bişeyler getirmiş Ece gitmeden göreyim diye de erken gelmek istemiş. Allah göndermişti babamı sanki. Ece hanım zaten kreşe gitmeyi istemiyordu. Hemen uyandı anneannesine gideceğini duyunca. Dedesi bugünü de tatil ilan etti Ece hanıma. Neyse hadi bakalım yarın tıpış tıpış okula deyip kapıyı kapattım balkona çıktım.
Aşağıdan bana laf yetiştiriyordu hala: "yarın da okul yok " diye :)
kendine bulduğun meşgaleye bayıldım. eminim harikalar yaratacaksın :) biz gönüllülerin Taner'ine çok gülüyoruz ama bir yandan da orada olsak Nihat'ı da Taner'i de fena tepeleriz diye düşünüyoruz, ne gıcıklar yaaa :))))
YanıtlaSilşu ayakların tatlılığına bakın..potiş potiş...ayrıca kendine zaman ayırabilmene sevindim..ne güzel insanın bir hobisinin olması..şimdiden ne çok eğlenmiş ve ruhen dinlenmişsin..postu okurken bana geçti dinginliğin...bende istiyorum bir hobim olsun..ama bulamadım daha..bitince resimlerini yayınla mutlaka..çok merak ettim:))sevgilerimle..
YanıtlaSilYerim o tontiş ayakları ben.Bu kızlar çok süslü oluyorlar ya ve bir o kadarda sevimli tabi ki :)Eminim çok güzel işlerle çıkacaksın. Son hallerini de merakla bekliyorum.Boyama yada herhangi bir el işi terapi gibi geliyor.Hiç bir şey düşünmüyorsun.Sadece nasıl yapayım?Güzel oluyor mu falan...Ne gıcık olduğun insanları düşünüyorsun( bu ara beni sinir eden insan çokta)nede üzücü bir olayı.Onun için herkezin bir hobisi mutlaka olmalı...
YanıtlaSilTibetin annesi: eşim dün taner için öyle bir yorum yaptı ki çok güldüm. ama burda yazamam. biz şamatasına izliyoruz. iyi oluyor.
YanıtlaSilumarım dediğin gibi olur sibel zira elime yüzüme bulaştırmaktan korkuyorum
gutguruna: gece yarısı da olsa çok keyif aldım. çok teşekkürler. eşim rüyasında olta bağlıyor ben de desen çiziyorum. :) oynatmamıza az kaldı . tabiki yüklerim.
sevtap: kesinlikle . bakalım seninkilere benzeyecek mi? her türlü eleştiriye açığım.
ahşap boyama benim ilgi alanım bende kursuna gitmedim ama aratışdır yapanları izledim biraz elim yatkındır el işine severim yani bende hediye tepsiler yapmıştım hatta biri çok beğenip ısmarlamıştı para bile kazanmıştım salon takımımı yenilemiştim birçok şey ama hamile kalınca ve kızım doğunca ara verdim inşallah kızım büyüsün kursa gideceğim :)
YanıtlaSilSizi gördükçe iyice merak salar oldum bu ahşap ve peçete işlerine yakın zamanda evi doldurmazsam iyidir:))
YanıtlaSilİnsan bir uğraşı olunca zamanın nasıl aktığını anlamıyor beni en çok yazmak rahatlatıyor bu ara.Kızlar uyuduktan sonra notbook kucağımdan düşmüyor neredeyse:)
Yüzünün akı ile çıkarsın elbet severek yapıyorsun:)
Bu arada ben o prensesin tombik ayaklarını yerim yerim.Bu kızların hepsi mi süslü acaba:))
arkadaş buldum kendime artık sen yazarsın bak bunu boyadım ben yazarım bak böyle boya:))
YanıtlaSilgerçekten de insan acayip mutlu oluyor hadi sana kolaygelsin merakla bekliyorum .
işte kız farkı benim ki evden çıksında üstünde şort olsun farketmiyor senin oje istiyor:))
bir önceki kaydı yeni gördüm allah için cevap iyiymiş:)) burdan okuyunca komikde içinde olnca kızgınlık duyuyorsun:)
valla bencede bi başlayınca bırakılmıyo...ben hamile kalınca dr'um yasaklamıştı. Kimyasal soluyorum diyerek...o zaman tüm malzemelerimi komşuma vermiştim...sonrada Kaan doğunca boş vakit bulup yapamamıştım...şimdi sizi gördükçe acaba yeniden başlasammı diyorum....kolay gelsin sana...sevgiler:)
YanıtlaSilAhşap boyama gerçekten zevkli bir uğraştır. Yaptıkca, ortaya birşeyler çıkardıkca insan yine yapmak istiyor. Kolay gelsin. Sonucu merak ediyorum.
YanıtlaSilEce hanıma kocaman öpücükler. :)
nasıl hevesim var nasıl.seni tüm gücümle ve çenemle destekliyorum arkadaşım
YanıtlaSilçocukça yaşamak: para kazanmak kısmını hiç düşünmedim çünkü o kadar vakit bulamam. geceleri 1-2 saat ile sipariş yetiştirmek bi hayli zor olur sanırım. benim de hayalim kursuna gitmek
YanıtlaSilikiz annesi: şimdilik bir çerçeve ve bir kutu süsledim. sırada iki tepsi ve peçetelik var.
vallahi annesinin olmadığı kadar süslü:)
sezobigo: zaten senden heveslendim. inkar etmiyorum vallahi sağlam cevaptı.
dilek: umarım sıkılmam. çünkü şu an eve gitsem ece uyusa da başına otursam diye geri sayıyorum.
hobivakti: sizin gibi olmam imkansız. blogunuz en büyük yardımcım. bir de ayrıntılı anlatmaya başladınız tşk ederim
neval: sağol varol nevalim.
Canım ya maşallah gözler çok güzel. Pufidik ayaklar da tabi ki benim için öp kara gözlüyü çok güzel olacak maşallah.
YanıtlaSilNot: Ancak evde okuyabileceğim şimdi resim bakıyorum:)
YanıtlaSilAy ben bu ayaklari isiririm ya...cok tatli ya...:))
YanıtlaSilEce'nin ayaklari cok tatli. Ojeleri de. Dedesinin Ece'ye duskunlugune bayiliyorum Nil.
YanıtlaSilNil,senin estetik duygun gelismis eminim kisa zamanda profesyonel olacaksin ahsap boyama isinde.
Bir yerde okumustum 'tutkusu olmayan insan gercek mutlulugu bilmezmis''diye. Ne guzel esinin boyle bir tutkuya sahip olasi. Zaten kendi mutlu olmayan insan baskasini asla mutlu edemez.
Ayaklarının duruşuna bayıldım ..Süslü prenses :))) maşallah...Keyifli bir gün geçirmişsiniz , ne güzel...
YanıtlaSilvayy hanım büyümüşte annesiyle pazarlık yapıyo bakarmısın şu şirineye..canım çok sevindim kendini mutlu edecek bir hobi bulduğuna bende bikaçay öncesine kadar böyleydim günler hep birbirinin aynıydı keçelerle tanışana kadar bende şimdi işlerim bitsede başına otursam diye heyecanlanıyorum..bu sezoda benim kanıma girmiş vaziyette aklımı çelmeye çalışıyor şu boyama işi için her an bende başlayabilirim..buarada çokda merak ediyorum neler çıkacak ortaya diye..
YanıtlaSilnehir ida: sağol ebru teyzesi. fotoya yansımamış o leş gibi hınzır velet suratı. hani top oynayan çocukların yüzü ter toz karışımı simsiyah olur ya :) aynı öyleydi . annesine çekmiş kızımın güzelliği :)
YanıtlaSilkeşke ayakları çekmeseydi be ebru. ama çok şükür sağlıklı diyerek avutuyorum kendimi. çok tombik maşallah.
rozerinin annesi: :) ısırmaktan çok koklatıyor benim deli kızım :)
moda muhabirim: sibel anlatamam sana babamın sevgisini. bize göstermediği ilgiyi ece ile telafi ediyor galiba.
ben hep destek oldum eşimin balık sevdasına. çünkü çabuk sinirlenen adam sinirleri alınmış şekilde geliyordu balıktan.
içimizdeki karnaval: göstermediği kimse kalmadı ilknur. çılgın bu kız :)
necla: dün ilk hediyemi bitirdim. birazdan paylaşırım.keçelerle henüz tanışmadım ama bazı bloglara bakıp imrenmiyorum dersem yalan olur.
Hobi olayı gerçekten insanın stresini atıyor. Eşinin balık avı, seninde ahşap boyama gerçekten çok iyi olmuş. Birbirinizi bu konuda daha iyi anlarsınız :) Ecenin tırnaklara bayıldım. Allahım yaa birde gidecek diye terlik giymiş haa. Ahh büyüyünce düşünemiyorum senin kızı :)
YanıtlaSil