"Her şerde bir hayır vardır."

Demiş atalarımız. Hani PC bozukken kaçak göçek girdiğim anlarda kendimden haberler vermiştim ya, bir de bir kaç başlık atmıştım unutmayayım diye. Kitapları yazdık. Hemi de iki post halinde.

İkinci ve üçüncü madde için fotoğraf makinemi getirmeyi unutuyorum. Çünkü konuyla ilgili birkaç foto çekmiştim.

Son maddede bu postun başlığı yer almıştı.

Neydi bu şer ve bundan doğan hayır?

Öncelikle aynı durum kitaplar için de geçerli. İşyerindeki bilgisayar tamire gidince bir ay kadar süre bilgisayarsız kaldım ama bunun sayesinde yedi tane kitap okudum. Ve maalesef yine kitapları arka plana atmaya başladım. Evdeki interneti iptal ettirdik. Ve kızımız ihtiyaç duyana kadar da bağlatmayı düşünmüyoruz.Gerçi ben evde hiç PC kullanmıyorum ama babamız eve girişinden yatana kadar ki süreyi hep onun başında geçiriyordu. Evdeki PC de bozulunca bu hayra vesile oldu. Ohhh

Şimdi geldi sıra asıl hayra.Tahmininiz var mı acaba? Efendim ben bundan yaklaşık bir ay önce öyle bir hastalandım ki, parmaklarınızı yersiniz. Uzun zamandır böyle olmamıştım. Ama bu sefer kemiklerime kadar işlediğini hissettim hastalığın. Kızım da nasibini aldı. Yavrum ateşlendi, burnu aktı. Ve ben bu durumdayken, kızımın benden su istemesi, burnunu silmemi istemesi bile işkenceye dönüşüyordu. Birgün işe bile gelemedim. Hemen meleğimi aradım, "yetiş annem" dedim. Geldi ki ikimiz de perişan halde yatıyoruz. Neyse birkaç gün sonunda toparlandık şükürler olsun.

Pekiii sizce bu hastalığın bana kattığı hayır ne olabilir?

Çoğunuzun tahmin ettiği üzere   sigara illetinden kurtuldum. Bir aydan fazla süredir artık sigara içmiyorum. Ha aklıma gelmiyor mu? Elbette geliyor. Ama nasıl olduysa bıraktım işte. Ben ki, sigara içmeyi seven biriydim. Son sigarayı içmeden yatmayan biriydim, Çayı , kahveyi asla dumansız içmeyen biriydim.
Ama nasıl olduysa , bir ay önceki hastalığımda öyle öksürüyordum ki, istesem de içemedim. Öksürüğüm geçince içmek istedim hem tadı çok fena geldi , hem de iyileşen öksürüğüme rağmen beni yine öksürttü.
Şimdi param cebimde kalıyor. Eşimin bana koktuğu gibi, ben kızıma kokmuyorum artık. Keşke eşim de bırakabilse.

Zor olabilir ama imkansız değilmiş.Ben ki 97 senesinden beri içiyorum. Çok erken başladım bu illete ama ben bırakabildiysem , herkes bırakabilir. Eşim meğer ne kadar nefret ediyormuş sigara içmemden yeni yeni anlıyorum. Çünkü öyle böbürlenerek anlatıyor ki , sigarayı bırakışımı. Bir de zayıflasam, eminim yeniden aşık olacak bana :D