Bitti

Yirmiiki gün aradan sonra merhaba. Eşim bile bloğumu sıkıcı buluyor artık. Konu var da ben yazmıyorum sanki.

Bu süre zarfında olanlardan aklımda kalan bir kaç şey var sadece.

Ece ölümü sorguluyor. Ölmek istemediğini söylüyor. Sadece yaşlı insanların öldüğünü sanıyor. Anne siz beni korursunuz değil mi? Ölüm gelince ben arkanıza saklanırım, ölmek istemiyorum diyor. Ve boğazımıza kocaman bir yumru oturuyor.  Çocuklar ölmez ki anneciğim diyemiyorum. Babamız korkmasın diye ölümün kötü birşey olmadığını söylüyor ama pek başarılı olduğu söylenemez. Sadece konuyu değiştirebiliyoruz.

Forumda bir arkadaşımız vardı.
Geçen sene en son şöyle yazmıştı.
Melek haber verdi...O kadar duygulandım kı anlatamam...Bız bayram tatılı ıcın gıdıp geldık aılemın yanına.(Bulgaristan) BUtun ıyı dıleklerınız ıcın hepınıze tek tek tesekkur ederım.Gunesım daha ıyı dıyebılecegım durumda,ama cok gerıledı.Kızlar foruma gırmıyorum artık,gıremıyorum,cunku dayanamıyorum.Gunesle bırlıkte ve az aralıkla dogan bır suru cocugu gormeye dayanamıyorum.Bız kı o zamanlar hangı bezı kullansak,hangı mama daha saglıklı,yemıyor ıcmıyor derdıne dusmusken sımdı benım kızıma hayat mucadelesı vermem cok acı gelıyor.Kalbım dayanmıyor...O kadar cok sey yasadımve yasamaya devam edıyorum kı hangını bırını anlatayım bılmıyorum.En sondan baslayayım.Salı gunu kızımın tekrar EEG cekımı vardı.Maalesef sonuc kotu Anne yuregım nasıl kaldırıyor bunları dıye ben bıle cok merak edıyorum.Uyurken nobet gecırıyor yıne.Uyanık halı duzgun.Sımdı de drun aramasını beklıyorum.Arasın da ne yapmam gerektıgını soylesın...O kadar yorgunum kı bazen uyuyup bı daha uyanmayasım var.Ama bebegım...Gunesım...Yuruyemıyor,konusamıyor,ellerını bıle kullanamıyor.Oturamıyor.Olsun bır gulumsemesı de yetıyor su an.Umutla ılerlemeye calısıyorum,ama cok zor...
Babası ılgısız.1 yılı askın ayrıyım.tek basıma mucadele edıyorum.Aılem destek olmaya calısıyorlar,ama buyuk pay bana kalıyor.Ne olur bızım ıcın dua edın.Yurumesını de gectım.Emekledıgını gorsem allahtan baska bırsey ıstemem...
Daha fazla yazamayacagım.Hepınıze tekrar cok cok tesekkur ederım.

Güneş kuzusu melek oldu. Yazarken bile nefes alışım değişiyor. Rabbim kimseyi evlat acısıyla sınamasın. O baba sıfatındaki kişiyi de allaha havale ediyorum.

Hayat devam ediyor. Acısıyla, tatlısıyla, süpriziyle. Dün ofise  pastaneden gelen çöreklerden benim şansıma şöyle bir süpriz çıktı. Yutmadığım ya da damağımı yarmadığım, dişimi kırmadığım için şanslıydım.  Geri iade ettim kendilerine raptiyelerini.

 Bana özür için aşağıdaki kurabiyeleri yollamışlar. Neyse akşama misafirim vardı düşeş oldu. Memleketimin hatrı sayılır pastanelerindendir kendisi.

 Bunlar da Ali ile Ayşe. Ece çizdi ben de düzeltmeye çalıştım.

Kuzey'i izlemeye devam. Bir de Karadayı var.
İşimden nefret etmeye devam.
Koşturmacaya devam.
Kısaca hayatımda hiçbir değişiklik yok şimdilik.


Herkese iyi haftasonları.


Not: Yoktum ya yirmiiki gündür. Ama bir sorun hele niye? :)

Hayatımda ilk defa e-kitap okudum. Son zamanları kasıp kavuran seriden bahsediyorum. İlk kitabı aldım yuh, çüş, oha nidalarıyla bitirdim. İkinci ile üçüncüye para vermem dedim ama dayanamadım internetten okudum. Gözlerim kızardı ama yine de vazgeçemedim. Kitabı tavsiye eder miyim? Hayır. Yazar kesin balık burcu. Nasıl bir hayalgücüdür öyle? Çünkü böyle bir baş kahraman ancak kitaplarda olabilir. Kitabın kadın kahramanını okuyup da kıskanmayanın alnını karışlarım. Kitap çok türk filmi tarzında bişeydi, mutlu sonla bitti. Sadece kadınlara hitap eden bir seriydi. Bitti ve buradayım.

Kaçtım bebek :)