Haftasonu

Hafta içi elim hiç bir işe uzanmadı. Kızlar zaten annemde kalıyor. Akşam almaya gittiğimizde çayımızı da içip geliyoruz. Eve gelir gelmez de kızlar uyuyor. Ev pek dağılmıyor ama şu lanet toz her yerde. Nedense temizlik yaparken toz almak hiç aklıma gelmez. Ya eşim alır ya da Ece :)

Cumartesi kahvaltı sonrası temizliğe girişiyoruz. Öğleni buluyor. Sonra yemek faslı. Çamaşır faslı. Bulaşık makinesi faslı. Nedense akşama misafirim varsa o makineyi boşaltma gereği duyuyorum. Elime ne geçerse içine depip çalıştırıyorum.

Akşama misafir gelecek kek, börek yapmalar. Markete giderken aradan parkı çıkarmalar. Ufak bir alışveriş. Allah fakirin yardımcısı olsun.

Akşama ailece güzel bir buluşma. Zeki amcamız bugün gitti. Sıcaklarda pek bir asabi oluyor kendisi.

Bütün gün evde klimayla oturuyoruz. Klimayla yatıyoruz.

Pazar günü sabahtan denize gidiyoruz. Saat 09:30 da yüzme faslını bitiriyoruz. Denize giderken herşeyi annemlerde bıraktığımız için fotoğraf çekemiyoruz. o yüzden Eloşun hala denizde fotosu yok. Bayılıyor denize.

Annem harika bir kahvaltı hazırlıyor bize. Yumuluyoruz. Bu gidişle baskülde üç haneli rakamları görmem yakındır.

Ela hala tuvaletini söylemeye başlamadı. Sıpa herşeyi söylüyor, herşeye aklı eriyor ama gelgelelim tuvaletini söylemeyi reddediyor.

Öğleden sonraya kadar annemlerde takılıyoruz. Yemek dahil. Ben pek bi alıştım tembelliğe. Kızlar da bu sayede doyuyor toprağa, yeşile ve Rocky'e. Ece çok korkuyor ama Ela nerdeyse elini ağzına sokacak.

Sonra babaannelere yol alıyoruz. Zeki amcamızın son gecesi. Herkes toplanacak, sarılıp kucaklaşacak.

Bir sonraki sene için tatil planları yapılacak ama hep lafta kalacak :)

Akşam eve gelip duş almalar ve uyumalar. Ela uyurken Emene Resulu duasını dinleyerek yatmayı çok seviyor. Hatta arada eşlik ediyor. Bu gidişle ezberleyecek.

Ece ile sürekli didişiyoruz. Bu benim hiç hoşuma gitmiyor ama kendime hakim olamıyorum. Çok hazırcevap bir sıpa kendisi. Kitabı zorla okuyor. Oyun oynamıyor. Kilosu beni tedirgin ediyor. Bu sene herhangi bir etkinliğe de gönderemedik kendisini. Sıkılıyor. Örgü örmek istiyor ama öğretecek kadar sabrı bulamıyorum kendimde. 

Eşimin iş durumları hala aynı. Nolacak bilemiyoruz. Belirsizlik ve beklemek bizi çok yıprattı. Sabrediyoruz. En kötü sonuca bile razıyız, yeter ki sonuçlansın. Kaç yıllık emeği var içerde. İnsan kolay bir çizgi çekemiyor üzerine. Allah büyük. 

Yeter bu kadarlık iç döküş. Güzel kızlarımın bir pozuyla son vereyim yazıma. Aradaki farkı görüyorsunuz değil mi? Ne yazacağımı bilemez durumdaydım. Meğer ne kadar doluymuşum.

Huzurlu, mutlu haftalar hepimizin olsun.

Sevgiyle.