Yaş 36

Kızım bile farkında zamanın çok hızlı geçtiğinin. Anne ne çabuk cuma oluyor diyor her hafta. Sen bir büyü, o zaman görürsün haftalar değil yıllar kovalarcasına geçecek.

Ben her sene kutlamak istemedikçe, bir şekilde bir kutlamanın içinde buluyorum kendimi. En çok Ece seviniyor kutlamalara. Kızım bayılıyor, misafire, ikramlara, hazırlıklara. Ben sürmedim ama o sürdü ojesini mesela.

Uzun lafın kısası 30 olacağıma bile inanmazken, 40 a doğru yol alıyorum artık. Ama mutluyum. Dünyalar güzeli kızlarım var, sağlıklıyız, eşim, can yoldaşım hep yanımda. Bin şükür. Üzmüyorsunuz beni yıllar, haberiniz olsun.

Yılbaşında ilk selfie denemem. Ece yi zor sığdırdım kadraja. Hala da beceremiyorum selfie çekmeyi. Ama yine de çok sevmiştim bu fotoyu. Ve eşim de süpriz yapıp pastamı bu fotoyla hazırlatmış.

Kızlarımdan çiçek de geldi ama onu fotoğraflamayı unuttum.

Ela çok fena bu aralar. Ben Ece bize ızdırap derken, Ela Ece yi çoktan sollamaya başladı bile. Üçüncü dişimiz yolda sanırım. Geçen hafta üç gün düşmeyen ateş sonucunda kulak iltihabıyla tanıştı kuzum. Ardından antibiyotikle. İlk düşüşümüzü de yaşadık ve hatta ikinci ve üçüncüyü de :( Geçen hafta kötü bir haftaydı Ela açısından. Ama ilk çikolata (kızmayın hemen kötülük yapıyorsun diye, çok fena bakıyordu gözümün içine) , ilk yürüteçle de tanıştık geçen hafta.

Bu da kara gözlümün öğretmenler günü için yarışmaya gönderdiği resmi. Birinci seçilmemiş ama okul panosuna asılmış . Bu da kızımı çok mutlu etmiş. Anlatışını görmeniz lazımdı. Ama niye birinci seçilmedim diye de üzüldü tabi öncesinde.

Eminim atlamışımdır yine yaşanan bir kaç an. Ama ne yazsam kar.

Sevgiyle, sağlıkla kalın. İyi haftalar.