Basit hayallerimle geldim ben.

Geleli bir hafta oldu, mimlendim. Ben bir balık burcuyum ve maalesef en öne çıkan özelliklerimden biridir hayal kurmak. Hatta eşimin dalga konusudur sürekli uyarmak gereği duyduğu; “ realist ol hacı!” Bu mimi cevaplayanların bazılarını okudum da, insanlar döktürmüş. Güldüreninden tut, düşündürenine kadar, seni yazının içine çekeninden tut, hayal alemine daldıranına kadar harika bir mim yazmışlar. Hele de beni mimleyen Maviye İz Süren.  Çok ama çok güzel yazmış. Kalemine sağlık arkadaşım. Benim yazım eminim ki çok basit kalacak. Zaten daha yazıya nasıl başlayacağımı hatta ne yazacağımı bile bilmiyorum.

Benim hayalim klasiktir. Hep şöyle bir kare var gözümün önünde.  Ben bir EV HANIMIYIM.  (Ev hanımı olduğuma göre emekli değilimdir muhtemelen ama hayalde varsın emekli olayım. Çünkü ikinci çocukla birlikte işten ayrılma gibi bir hayalim var benim.) Çocuklarım okuldan geleceği için onlara güzel bir kurabiye ya da kek yapmışım. Evde mis gibi bir koku. Ev tertemiz, düzenli. Hiçbir şey yarım yamalak yapılmamış. Hatta hobim olsun, öreyim , dikeyim, boyayayım. Kapı çalar kuzular gelir. Evde herkes mutlu, herkes huzurlu.  Ve ben daha sabırlı. Evet bu sabır mutlaka olmalı hayalimde. Mutfakta günün özeti geçilir . Sonra babamız gelmeden sofra hazırlanacaktır. Kuzular ödev başına anne güzel bir sofra kurmaya. Hatta mevsimlerden sonbahar olsun. Dışarısı hafif soğuk olsun ama ev sıcacık. Evin ısısı gülücüklerden yayılıyor olsun, huzurdan, mutluluktan, güvenden.

Sonra bir bahçemiz olsun,kedimiz olsun, köpeğimiz olsun, hafta sonu gelsin ben bahçemle ilgileneyim, babamız balığa çıksın. Kuzular da oyun zamanında muzur olsunlar biraz ama çok iyi anlaşsınlar. İyi ki sen benim kardeşimsin desinler birbirlerine. Baba balıktan gelsin akşama taptaze balıklar bizi beklesin. Sevdiklerimiz hep yanımızda olsun. Sağlıklı olsun herkes.

(Kuzular yerine hep kızlar yazmak geçiyor aklımdan nedense. Ama hayal mi yoksa niyet mi :D bilemedim. )Büyüsünler, sevdiği  işleri  olsun.  Tüm çocuklar büyüsün, onlara bişey olmasın. Onlar masum. Çocukları kullanmasınlar.  Savaşmış kanmış bitsin artık. Neyin savaşıdır bu? Nedir paylaşamadıkları? Şu yüzyılda açlıktan ölenler var hala.  Zeki insanlar, dahiler bu sorunlara yorsun kafalarını, bildiklerini ticarete dökmeden.  İşsizlik denen şey olmasın. Herkes kazansın, evine ekmek götürsün.  İnsanlar konuşmasını bilsin, üslup nedir öğrensin. Kalp kırınca kimsenin başı göğe ermiyor farketsin.  

Vergi olmasın, hep bana hep bana olmasın.  Kilo derdi hiç olmasın. Herkes zayıf olsun. Marka olmasın.Topuklu ayakkabı olmasın. Sınıf olmasın. Gurur, kibir, intikam, hor görme olmasın. 

Biz de kocamla o yer senin, bu yer benim gezelim olmaz mı?

Çok mu fazla şey istiyorum yoksa ? Sanırım hayalden başka yerde olmaz benim bu isteklerim.  Bu yazıyı bitirip yayınladıktan sonra, keşke şunu da yazsaydım diye bir sürü şey gelir aklıma kesin.

Hayallerini kim paylaşmak ister bizimle?

Anne kaleminden

Oytun'la hayat

Hayallerinizle gelin bize :)

Sevgiler